Powstanie Najewajki (1594 - 1596)

Było to drugie powstanie kozackie przeciw I Rzeczypospolitej wywołane przez powracającego z Węgier, byłego dowódcę kozaków księcia Konstantego Wasyla Ostrogskiego, Semena Nalewajkę, którego bezpośrednią przyczyną - oprócz chęci poprawy doli Kozaków - była zemsta za śmierć ojca zamordowanego przez szlachcica Marcina Kalinowskiego.
Powstanie, które wybuchło latem 1594 zostało wzmocnione siłami hetmana zaporoskiego Hryhorego Łobody i objęło duże obszary dzisiejszych ziem środkowej Ukrainy i środkowej Białorusi. Powstańcy zaatakowali m. in. dobra magnackiego rodu Zamoyskich w Szarogrodzie. Po blisko dwóch latach walk oddziały kozackie zostały oblężone nieopodal Łubniów nad rzeką Sułą przez wojsko koronne pod komendą hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. W trakcie oblężenia taboru zabito podejrzewanego o zdradę Łobodę, a zdesperowani kozacy wydali Nalewajkę Żółkiewskiemu. Przywódcę powstania stracono w Warszawie w 1597. Semen Nalewajko został bohaterem Ukrainy.



Husaria atakująca oddziały kozackie.